¡Que sorte ten Piolín! , fai excursión de fin de semán e ainda por riba trátano a corpo de rei. Ata o de agora tódalas experiencias con él estan sendo moi positivas , ata o punto de que a xente pide repetilas cando sexa posible. Da semán teñovos boas novas que contar pois, como sabedes estamos nestes días traballando o tema dos oficios polo que , loxicamente, tiñamos que falar de que querían traballar eles/as cando foran maiores e comunícovos que xa podedes ir pensando no retiro, pois os oficios estan moi ben. As rapazas decantanse pola menciña de persoas, doctoras e enfermeira (Alexandra), outras pola dos animais (Susana e Carla), mentres que Celia e Carmen vannos sair cantantes. Como veredes moi "boas e decentes profesións". Os nenós , coma homes que son ;))), dirixense a profesións de forza e musculo, así a maioría queren ser bombeiros , agás José , Abel e Mateo que lles gustaría ser mariñeiros e Xiao que se inclina pola limpeza , gustándolle ser varredor das ruas. Deixovos unhas fotos dos autoretratos ( estan por todas partesque se fixeron pois me pareceron moi simpáticas e curiosas. Son bastante grandes para que os poidades buscar ( Falta Ricardo que non veu ó cole hoxe).

Seguimos coñecendo mais dalgúns oficios , e aprendendo vocabulario. Escoitamos o conto de Xico deste tema e acontecíu unha curiosa anecdota da que se podería facer un estudio sociolóxico non moi riguroso , pero si curioso. O conto titulábase "Xico e o zapateiro" ( aproveita e preguntadelles de que vai o conto) e nel saían diferentes tipos de zapatos ( pallaso, Cincenta, botas de escalar e zapatillas de bailarina). Cando rematamos o conto estivemos falando da historia por ver que recordaban e comentamos as imaxes , logo eu pregunteilles que zapatos lles gustaban mais. A resposta dos nenos foi que os de pallaso ( agás Martin que escollíu as botas de escalar) e a das nenas os de Cincenta. Esto con nen@s de 4-5 anos que , en teoría , ainda non teñen esterotipos.
Voltando a "vida escolar" adicamoslle bastante tempo á plástica pois había que pegar papeliños negros nun gato e brancos nunha lua. Esta actividade , ainda que non é moi fatigosa , fisicamente, non lles entusiasma moito , pois usamos cola branca e cando manchan os dedos péganselles os papeis neles. Teñen que ter moito coidado e precisión. Os collages resultantes acostuman a ser moi bonitos.

Experimentamos cunha nova técnica plástica: o esgrafiado ( non sei o nome en galego). Esta consiste en primeiro colorear un folio con diferentes cores, coma se fose un puzzle onde cada peza é dunha cor. Logo hai que "tapar" todas estas cores con pintura negra de ceras brandas, de tal xeito que pareza un folio negro. Unha vez feito esto collemos un boli que non escriba ou un punzón plastico ou un escarvadentes ( foi o que usamos nos) para debuxar sobre "ese folio negro". Cando "estamos debuxando" o que realmente se fai é rascar a capa negra e deixar á vista as cores de abaixo. Queda un debuxo feito en colorines. Así lido parece moi interesante pereo logo os resultados non son tan impactantes e o traballo cansaos bastante ( ademais de deixalos coma se fosen mineiros). Sinto que na casa pasaredes tanto traballo para limparlle-las unllas , ata o extremo de non poder facelo, pero estas ceras son moi boas para determinadas actividades co inconveniente de que luxan moito as mans. Esta ficha era do libro de plástica e a base de colorins xa a tiñan feita , só era cubrir de negro e "debuxar". Houbo algún debuxo que pagou a pena , pero en xeral non callou a actividade entre eles/as.




Agora que xa recoñecen ( habitualmente) o seu nome, comezamos a traballar a súa grafía. Eu poñolles o nome e eles/as teñen que copialo. A maioría do trazo das letras non é o correcto, pero vanse familiarizando con él. Ss letras que si coñecen fannas bastante ben. Cando todos fagan esta actividade poñereivos unhas fotos individuais para os vexades.

Ainda que con retraso xa estamos de novo aquí. O primeiro que fixemos á volta do Antroido foi comenta-las vacacións , se foran a algún sitio, se se disfrazaran , se comeran doces e cales. Todos se disfrazaran fora do colexio e os disfraces foran moi variados : pingüin, raposo, princesa, zingara, Spiderman, pirata, .... Como os recordos estaban frescos fixeron un autoretrato deles/as disfrazad@s e quedeime moi sorprendido positivamente pois vin debuxos moi bonitos e con moito detalle. Como vedes nas fotos hai un pingüin moi chulo, un spiderman moi ben coloreado e co a araña no peito, un picapedra con manchas tamén moi real. En xeral o resultado foi moi bo.
Agora non temos á vista nada que nos atosigue no tempo como pasou co Nadal e o Antroido polo que andamos mais relaxados. Puideron xogar mais, tanto cos xoguetes coma coa plastilina. Tamén contamos algún conto mais ( algo moi importante , pero que o ritmo da clase , ás veces , o devora). Tamén adicamos bastante tempo o libro de plástica.
Comezamos un libro novo no que falaremos dos oficios. No primeiro día xa comentamos os mais coñecidos , mais algún non tanto , coma apicultor/a ou churreir@. Algúns, @s que o sabían, comentaron en que traballaban os seus pais/nais. Falamos tamén de ferramentas e aqui viuse que os programas de Bricomanía fan efecto, pois os pais de case tod@s tiñan martelo, desatornillador, brocha, rodillo, alicates, etc. Se é posible sería bo que lles comentarades en traballades e cales son as vosas ferramentas mais habituais pois imos voltar a falar deso e así poderían participar mais. Se hai alguén na familia de algun nen@ que teña un oficio que vos creades interesante que tam´ne llo comente ( panadeir@, zapateir@, carpinteir@, labreg@, gandeir@, ...). Traballamos a secuenciación , ordenando historias sinxelas de 3 a 7 debuxos.
Por suposto non nos esquecemos dos números e seguimos a repasalos. Ainda que poucos hai nen@s que , ás veces, os fan do revés. No caso que vos suceda así , comentadello e poñedelle unha flecha de onde ten que comeza-lo número e en que dirección vai.
As vocais tamén van moi ben e nun plazo de 10-14 días comezaremos cunha nova. Ademais aproveitando os seus nomes van coñecendo algunhas consoantes , se ben non polo seu nome ( eme, ele, ese, te, equis, ..) senon polo do nen@. Así esta a letra de Xiao ( a mais coñecida) , a de Martin , Marco ou Mateo , a de Victor ou a de Paula. Hai nen@s cunha gran motivación por aprender a ler.
Coméntovos que temos mais nen@s interesados en levar a Piolin de visita a casa. José e mais Susana estan xa apuntados na "lista do Sergas". O Mércores Martín trouxolle unhas folliñas de leituga que a cobaia devorou en cinco minutos. Xa fai uns días tamén Victor lle trouxera treboles, que tampouco lle duraron moito pois ainda que o ichiño non pasa fame , onde esta a comida fresca que se quiten piensos po froitas deshidratadas.
Como nota negativa apuntar que temos a PDI estragada pois o proxector deixou de funcionar. Ainda que o 95 % das clases non o teñen , agora nos ( e sobre todo eu) botámolo de menos. Volvemos a andar cos xices e co encerado de sempre, tamén facemos ampliacións das fichas e outros recursos para supli-la PDI. Por suposto tivemos que para lizar a elaboración do conto de Xan o porquiño na parte gráfica. A cambio avanzamos na parte auditiva pois xa temos a narración (gracias as nais voluntarias), agora imos comezar a gravar os dialogos cos nen@s para insertalos na narración e cando teñamos a Pdi de novo continuar cos debuxos. Tamén tivemos que parar co visionado dos Bits.